Ratujmy Tolkiena!

W styczniu 2020 zmarł Christopher John Reuel Tolkien, najmłodszy syn Profesora Tolkiena i strażnik oraz wydawca jego literackiego i naukowego dziedzictwa. Bardzo szybko zaczęła się dekonstrukcja tolkienowskiego dzieła - w intencji Profesora dzieła "zasadniczo katolickiego i religijnego" (cytat z jego listu). Rychło rozpoczęto też przeinaczanie i fałszowanie jego świata w duchu multikulturalizmu i politycznej poprawności.

Mapa Śródziemia z materiałów promujących serial Amazona

Wpierw była bardzo kontrowersyjna konferencja brytyjskiego Tolkien Society pod hasłem "Tolkien i różnorodność" (patrz tutaj: "The Society of Many Colours?"), podczas której próbowano nas przekonać, że w świecie Tolkiena znajdujemy zjawiska określane mianem queer, bohaterów z etykietą LGBT itd. Teraz w mediach, urabia się fanów, przygotowując grunt pod ekranizację Amazona, w której będziemy mieli wielki misz-masz, niezgodny z logiką świata Tolkiena - na przykład zobaczymy tam czarnoskórych hobbitów...

W świecie Tolkiena nie ma lepszych i gorszych ras ludzkich, ludów bardziej i mniej godnych. Antropologia fizyczna jest podobna do tej, którą znamy z naszego świata - im bliżej równika, tym ciemniejsza skóra; im bliżej bieguna północnego, tym ludzie jaśniejsi. W świecie Ardy, w kreacji Tolkiena zła demoniczna obecność na północy, wschodzie i południu poddała tamtejsze ludy systemowi opresji. Easterlingowie czy Haradrimowie tworzą armię Saurona, ale nie znaczy to, że są ludźmi gorszymi, mniej wartościowymi od plemion Zachodu. To tak, jak w naszej historii XX wieku - Niemcy pod rozkazami Hitlera czy Rosjanie pod rozkazami Stalina uczynili wiele zła - ale nie stali się automatycznie nie-ludźmi, ludźmi niższego rzędu...

Sir Lenny Henry (BBC)

Wiemy już, że w serialu Amazona pt. Władca Pierścieni zobaczymy hobbitów różnego koloru skóry. Będą też hobbici czarnoskórzy. Jednego z nich zagra Sir Lenny Henry. W wywiadzie dla BBC powiedział on:

Jesteśmy rdzennym ludem Harfootów. Jesteśmy hobbitami, ale nazywają nas Harfootami. Jesteśmy multikulturowi, ale jako szczep, nie rasa, więc będą tu osoby czarnoskóre, pochodzenia azjatyckiego, brązowe czy nawet Maorysi. To nowy zbiór przygód, które rozpoczynają genezy różnych postaci i trzeba będzie im poświęcić z 10 lat, by opowiedzieć ich historię. Wszystko z uwagi na oparcie na "Silmarillionie", który jest jakby ściągawką o wszystkim co wydarzyło się w Drugiej i Trzeciej Erze.

Nieprawda! Choć w Śródziemiu znano trzy odmiany hobbitów - Stoorów, Harfootów i Fallohidów - to wszystkie one wywodziły się z tej części Śródziemia, gdzie nasłonecznienie nie wywołało aż tak dużej pigmentacji. Tolkien w prologu do Władcy Pierścieni pisze, że the Harfoots were browner of skin, smaller, and shorter, and they were beardless and bootless (...). Określenie browner oznacza skórę ciemniejszą niż typowa angielska, może taką jak u Włochów z południa albo Greków - oliwkową. Jednak nie brązową lub czarną. Gdyby Harfootowie byli istotnie rasy czarnej, to Sam Gamgee (typowy Harfoot; Frodo był bowiem bardziej jasnym i wyższym Fallohidem), przy spotkaniu z brązowoskórym Haradrimem w Ithilien (odmiany podobnej do naszych Arabów) nie zwróciłby uwagi na skórę Południowca, która jest tam opisana właśnie jako brązowa (His brown hand still clutched the hilt of a broken sword). U Tolkiena kwestie odcienia skóry i koloru włosów są właściwe dla każdej z odmian człowieka (u elfów nie ma aż takiej różnorodności) i wiążą się z odpowiednią szerokością geograficzną (istotnie czarni są tam mieszkańcy Dalekiego Haradu, czyli jakby naszej Afryki Równikowej, brązowi są mieszkańcy Bliskiego Haradu, a jaśni mieszkańcy tamtejszej "Europy", czyli Eriadoru i części Rhovanionu). Do tego wszystkiego Tolkien pisze, że Harfootowie byli w Trzeciej Erze najbardziej typową odmianą hobbitów (They were the most normal and representative variety of Hobbit, and far the most numerous). Tolkien nigdzie nie opisał typowych hobbitów jako Afrykanów (gdyby takimi byli, można by było ich istotnie porównać do Pigmejów - mieszkaliby jednak, zgodnie z logiką tamtego świata, w Dalekim Haradzie). Ciemnoskórzy hobbici w serialu Amazona to inwencja współczesnej upolitycznionej kultury, realizacja lewicowej agendy.

Odmiany hobbitów: Stoorowie, Harfootowie i Fallohidowie (rys. Lidia Postma)

Amazon dogadał się z rodziną Tolkiena co do wykorzystania w serialu fragmentów Silmarillionu, Niedokończonych opowieści, a podobno nawet nowej książki pod redakcją C. F. Hostettera, The Nature of Middle-earth. Czy Christopher Tolkien - bardzo sceptyczny wobec ekranizacji książek ojca - zgodziłby się na to? Czy za jego życia Tolkien Society odważyłoby się fałszować świat Profesora, a Amazon miałoby prawo tworzyć swoją upolitycznioną wersję Śródziemia.

Mam wrażenie, że lewicowa Rewolucja realizuje skok na Tolkiena. Świat Tolkiena jest bardzo atrakcyjny dla młodych ludzi, jest medialny i bardzo przydatny dla świata filmu. Można na nim wiele zarobić. Zaś Tolkien wzięty na poważnie, czytany literalnie i z uwagą, okazuje się "dziełem zasadniczo katolickim i religijnym" (mówi o tym najnowsza książka pod redakcją Hostettera, Natura Śródziemia - przeczytaj moją recenzję). To oznacza dla Rewolucji tylko jedno - "faszyzm".   

Postanowiono więc zrealizować lewicowy (może w intencji "ratunkowy") skok na Śródziemie - realizuje się dekompozycję dzieła, przeformowuje się je zgodnie z nośnymi ideologiami naszych dekadenckich czasów - zgodnie z genderyzmem, feminizmem, multikulturalizmem i innymi sarumanizmami (przeczytaj "Sarumanizm" oraz "Dlaczego biel, a nie kolory tęczy?"). Fandom tolkienowski w krajach anglosaskich jest społecznością mocno lewicującą, niechrześcijańską. Tradycyjny Tolkien coraz bardziej uwiera. Duża część fandomu - na czele z obecnymi liderami Tolkien Society - a także twórcy współczesnej popkultury nie potrzebują już prawdziwego Tolkiena. Przetwarzają dzieło na swój obraz i podobieństwo, bo samo tradycyjne i przesycone etyką katolicką dzieło Tolkiena ma już coraz mniejszy wpływ na kształtowanie postaw zachodnich czytelników.