[Polecam też tekst, który opisuje, jak Epifania zakończyła epokę astrologów - tutaj]
Obecna Wielka Koniunkcja zachodzi w gwiazdozbiorze Koziorożca - Koziorożec to w astronomii hebrajskiej... Lewiatan czyli według wielu interpretacji Szatan! |
Joseph Ratzinger (papież Benedykt XVI) w książce Jezus z Nazaretu. Dzieciństwo, na str. 127, a potem na str. 132, ciekawie opisuje, czym mogła być biblijna Gwiazda Betlejemska. Powołuje się tu na ustalenia i Jana Keplera, i Konradina Ferrari d'Occhieppo, i pisze o bardzo rzadkiej tzw. Wielkiej Koniunkcji w gwiazdozbiorze Ryb, czyli szczególnym zbliżeniu najjaśniejszych na niebie planet - Jowisza i Saturna, która zaszła w tym gwiazdozbiorze dowodnie aż trzykrotnie w latach 7-6 przed naszą erą. Dziś wielu uczonych zgadza się, że Pan Jezus Chrystus narodził się w Betlejem właśnie w tym czasie (żył wtedy jeszcze król Herod, bardzo ważna postać dla tej narracji).
Wykres Narodzenia Jezusa wg Ferrari d’Occhieppo – 15 września, 7 r. p.n.e. ok. 18.00 w Betlejem; ja uważam, że stało się to w grudniu |
Mędrcy ze Wschodu opisani przez Ewangelistę Mateusza, czyli magoi, to prawdopodobnie perscy astrologowie, kapłani i filozofowie. Z wykopalisk w dawnym obserwatorium gwiezdnym w Sippar wiemy, że w czasach Pana Jezusa wspólnota takich magów (a właściwie ich resztka) żyła na terenie dawnej Babilonii (patrz Almanach z Sippar i opis tej tabliczki tutaj). A oto słynna tabliczka klinowa z piasków Sippar. Zawiera astronomiczny kalendarz z opisanymi zjawiskami astronomicznymi z przyszłości, wyliczonymi przez "Mędrców ze Wschodu" - tutaj z Wielką Koniunkcją Jowisza i Saturna w gwiazdozbiorze Ryb w 305 roku Ery Seleucydów, czyli w 6/7 roku przed naszą erą. Tabliczka znajduje się w Muzeum Państwowym w Berlinie:
Takie znaleziska to dla mnie jak dotknięcie przez Boga! Czyż to nie jest niesamowite, że przetrwała akurat taka tabliczka klinowa, która być może mówi nam o przepowiedzianej przez astrologów dacie i godzinie narodzin Zbawiciela, o mądrości Mędrców ze Wschodu, magów?
Chociaż zachowała się tylko przednia strona, a krawędzie zostały oderwane, brakujące pozycje i nazwy miesięcy można było uzupełnić, porównując je z istniejącymi fragmentami. Tabliczka z almanachem opisuje w skrócie wschody i zachody poszczególnych planet z roku 305 Ery Seleucydów (SE), czyli w naszym 7/6 roku p.n.e. Tekst podaje:
wers 8: [Du'uzu - nasz czerwiec/lipiec - ... Jowisz i Sa]turn w Rybach; Wenus we Lwie; am-ars in Wadze. (Wenus dociera do młodej) kobiety 14-go. 14-10 lipca - poranki w pełni księżyca […]
wers 9: [... dnia...] Jowisz odpoczywa na końcu Ryb (po raz pierwszy). 28-23 lipca - Stare Światło. W dniach 29-24 lipca - Saturn stanie na końcu Ryb (po raz pierwszy) [.....]
Wers 13 wspomina o "złośliwym" (wieczornym) wschodzie Jowisza z dokładnymi datami, czyli chodzi o ostatnie widoczne wschody Jowisza o zmierzchu, na krótko przed ustawieniem się na przeciwko słońca: [Ululu (sierpień/wrzesień) [… 1] 4-7 września - Poranki z pełnią księżyca. 21-15 września - Jowisz ostatni raz stoi przed zachodem słońca. (To data drugiego postoju zachodniego, dnia 13/14 listopada 7 r. p.n.e., która nas interesuje i którą można obliczyć z tabliczki).
I ujrzałem Bestię wychodzącą z morza,
mającą dziesięć rogów i siedem głów,
a na rogach jej dziesięć diademów,
a na jej głowach imiona bluźniercze.
Bestia, którą widziałem, podobna była do pantery,
łapy jej - jakby niedźwiedzia,
paszcza jej - jakby paszcza lwa.
A Smok dał jej swą moc, swój tron i wielką władzę.
Jeżeli ktoś nie kocha Pana, niech będzie wyklęty. Maranatha. Łaska Pana, Jezusa [niech będzie] z wami! Miłość moja z wami wszystkimi w Chrystusie Jezusie. (1 Kor, 16 22-24)
Babiloński astronom Kidinnu mieszkał w słynnej Świątyni Słońca w Sippar około 320 r. przed Chr. Dzięki temu Mędrcowi ze Wschodu mamy nasz system liczenia godzin, minut i sekund (24 godziny w dobie, 60 minut w godzinie, 60 sekund w minucie). To w Sippar obliczono, że rok słoneczny ma 365.2468 dni - tylko katolicka rachuba gregoriańska z 1582 okazała się dokładniejsza.]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz