Pieśń filologa staronordyjskiego

Jednym z najtrudniejszych do zdobycia białych tolkienowskich kruków jest oryginał książeczki Songs for the Phologists (więcej informacji na Elendilionie) zebranej na potrzeby Viking Club w Leeds przez J.R.R. Tolkiena i E. V. Gordona - do dziś zachowało się tylko około 14 egzemplarzy tego rzadkiego druku. Na szczęście mam jego kserokopię (którą dostałem kiedyś wraz z kopiami Tolkienowych Chaucer As A Philologist, Ancrene Wisse, Some Contributions to Middle-English Lexicography i Sigelwara Land) W związku z moimi ostatnimi staronordyjskimi fascynacjami poszukałem tam dzisiaj piosenki w języku Old Norse. Jest ich kilka, a ja wybrałem na dziś utwór zatytułowany "Icelandic Song" (który ma być śpiewany do melodii O'Reilly). Poszukałem w necie i okazało się, że pieśń nie jest dziełem duetu Tolkien/Gordon, a pochodzi ze zbiorów ludowych pieśni, które zapisał albo napisał w Islandii pastor Bjarni Þorsteinsson (1861-1938).

W zbiorze Tolkiena i Gordona wygląda ona tak (jest trochę inna niż wersja z islandzkich stron internetowych, którą podaję niżej):

Það liggur svo makalaust ljómandi' á mjer,
mjer líkar svo vel, hvernig heimurinn er,
mjer synist allt lífið svo ljómandi bjart
og langar að segja svo dæmalaust margt. 

Æ dúli, æ dúli, a-da-la-la-la-la! (four times) 

Það skilst varla hjá mjer eitt einasta orð,
mjer allt synist hringsnúast, stólar og borð.
Minn hattur er tyndur og horfið mitt úr.
Jeg held jeg sje kominn á sjóðandi túr.

Æ dúli, æ dúli, a-da-la-la-la-la! (four times) 

Autorzy zbioru chcieli, żeby śpiewać ją do tej oto melodii (pieśń O'Reilly z czasów I wojny światowej):

A tu wersja z Islandii:

Það liggur svo makalaust ljómandi á mér,
mér líkar svo vel hvernig heimurinn er,
mér sýnist allt lífið svo ljómandi bjart
og langar að segja svo dæmalaust margt.

    Viðlag:
    Hæ, dúllía, dúllía, dúllía, dæ,
    hæ, dúllía, dúllía, dúllía, dæ.
    Mér sýnist allt lífið svo ljómandi bjart
    og langar að segja svo dæmalaust margt.

Það skilst varla hjá mér eitt einasta orð,
mér allt sýnist hringsnúast, stólar og borð.
Minn hattur er týndur og horfið mitt úr.
Ég held ég sé kominn á sjóðandi túr.

    Hæ, dúllía...

Samt líð ég hér áfram í indælis ró,
í algleymis dillandi löngunarfró.
Já, þetta er nú algleymi, ef algleymi er til
því ekkert ég man eða veit eða skil.

    Hæ, dúllía...