Ja to tylko tu tak zostawię. Szukając wizerunków wsi w Prusach Dolnych (bo chcę zobrazować sobie wsie z karczmami, jakimi były Tollkeim i Globuhnen... Tak, piszę moją książkę!) natknąłem się Elbląskiej Bibliotece Cyfrowej na to piękne dzieło dotyczące architektury Żuław (Otto Kloeppel, Die bäuerliche Haus-, Hof- und Siedlungsanlage im Weichsel- Nogat- Delta. Th. 3.). Szczególnie piękny jest prospekt wsi Suchy Dąb (pierwszy obrazek), gdzie przedstawiono żuławską osadę "z jej zabudową, gospodarstwami, a także ze znakami własnościowymi – gmerkami przynależnymi każdemu gospodarstwu [te "runy" przy poszczególnych gospodarstwach]. Na tym rysunku zauważyć można po jednej stronie ulicy 6 dużych, piętrowych domów podcieniowych, w typie litery T, z ryglowym piętrem, podcieniem szczytowym wspartym na 5, 6, 7 i 8 słupach, jeden dom z podcieniem szczytowym, krótką holenderską zagrodą wzdłużną z ryglowym budynkiem mieszkalnym i trzy inne małe, otynkowane domki. Po drugiej stronie ulicy widać tylko jeden duży, piętrowy dom podcieniowy w układzie litery T, jeden piętrowy, szczytowy, trzy niskie z podcieniem szczytowym, 8 małych domków, dwie zagrody holenderskie wzdłużne, karczmę i pięć budynków w pierzei o formach zbliżonych do małych kamieniczek w miastach" (opis z Na polderach i w podcieniach – krajobraz i architektura Żuław).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz