środa, 17 października 2018

Christian Tolkien (Dollkühn): Grundbrief z 1762

Serdecznie Was pozdrawiam z Gdańska! Przeglądam właśnie łupy dzisiejszej kwerendy. Zawiały mnie bałtyckie wiatry przez Góry Wenedzkie aż do Gottenhaf... to znaczy Gdyni. Serdecznie dziękuję Paniom z Archiwum Państwowego – Oddział Gdynia za znalezienie dla mnie dwóch ważnych ksiąg gruntowych z Petershagen (Zaroślaka). Oto fragmencik 300-stronnicowego dokumentu APGd 98/8896 (Grundbuch Petershagen Innerhalb Thores, Bl. 18), gdzie znalazłem piękny Grundbrief ('akt własności parceli') Christiana Tolkiena (co ciekawe władze miasta zapisały jego nazwisko jako... Dollkühn!) z 1762. Wiedziałem o tym dokumencie, ale jak dotąd tylko o nim marzyłem. A w nim tyle informacji o 56-letnim artylerzyście Gdańskim, praprapradziadku J. R. R. Tolkiena! Za transkrypcję i tłumaczenie dziękuję prof. Adamowi Szarszewskiemu!


Wir von E. E. und Hochweisen Rath der Stadt Danzig verordnete und unten benannte Vorsteher deß Hospitals St. Gertrud Urkunden hiemit, daß wir dem E. Christian Dollkühn einen Platz worauf sein Haus stehet, gelegen unten dem Bischofsberge überhalb der Radaune, welches er laut Extract aus dem Höhischen Erbbuche fol. durch Kauf an sich gebracht, in sich haltend 9 105/225 □ [Quadrat] Ruthen verliehen und eingeräumet haben auch hiemit einräumen und vergönnen, worden gedachter Christian Dollkuehn deßen Erben und Nachkommen an jährigen Grundzins entrichten und dem Hospital von jeden □ [Quadrat] Ruthe 21 [Gulden] Pr[eussich] in allen J[ahre] 6.18 [Gulden] 16 [Grosch] zu rechter Zeit einliefern soll, welcher gemelder Zins Ostern dieses jetzigen Jahres fällig gewesen, und also ferner alle Jahr fällig sein wird. Es soll aber der Besizzer dieses Plazzes, oder auch seine Erben keines weges Macht haben, selbige Grund an andere vor höhere Grundzinse zu vermiethen, noch ohne der gedachten Vorsteher Expraessen Consens solch[en] ihr Erbe oder Grund an Jemand andern zu verkaufen oder zu Veralieniren bei Verlust der Grundes-Gerechtigkeit. So soll auch bei gleichen Verlust der Käufer bei Verkaufnung des Erbes gehalten sein, sich von denen Vorstehern mit einem neuen Grundbriefe zu versehen. Zu deßen mehrer Versicherung
wir dieses eigenhändig unterschrieben und mit des Hospitals gewöhnlichen Siegel bekrafftiget. 

Geschehen
Danzig d[en] 8 October 1762

Johann Ludwig von Dorne
Adrian Gottlieb Engelcke
Johan[n] George Aycke
Carl Benzmann.

L[oco] S[igillo]

My przez Szlachetną, Czcigodną i Wielce Uczoną Radę Miasta Gdańska wybrani i niżej podpisani prowizorzy szpitala św. Gertrudy poświadczamy, że użyczyliśmy i udzieliliśmy szlachetnemu Christianowi Dollkühnowi [Tolkienowi] działkę, na której stoi jego dom, położoną pod Biskupią Górką nad Radunią 1 , którą ten nabył przez zakup dla siebie według wyciągu z Księgi Gruntowej Wyżyn, a która obejmuje 9 105/225 prętów kwadratowych i odtąd udzielamy oraz oddajemy 2 [za co] rzeczony Christian Dollkühn, a także jego spadkobiercy i potomkowie winni płacić roczny czynsz i przekazywać szpitalowi za każdy pręt kwadratowy 21 pruskich guldenów, każdego roku 6.18 guldenów i 16 groszy w stosownym czasie, który to czynsz winien być zapłacony w tym roku na Wielkanoc, podobnie jak w każdym następnym roku. Lecz właściciel tej posesji, a także jego spadkobiercy, nie mogą tej nieruchomości za inny, czy też wyższy czynsz gruntowy podnajmować, ani bez zgody rzeczonych prowizorów sprzedać, czy też zamieniać, pod groźbą utraty prawa do nieruchomości. Także pod tą samą groźbą, w przypadku sprzedaży nieruchomości kupujący musi zaopatrzyć się w nowy dokument (Grundbrief) [otrzymany] od prowizorów. Dla lepszego zabezpieczenia podpisaliśmy to własnoręcznie i potwierdziliśmy zwykłą pieczęcią szpitala.

Miało miejsce w Gdańsku, 8 października 1762r.

Johann Ludwig von Dorne
Adrian Gottlieb Engelcke
Johan[n] George Aycke
Carl Benzmann
[prowizorzy szpitala św. Gertrudy]

L[oco] S[igillo]


Jak widać z wpłat czynszu (który zasilał budżet Szpitala św. Gertrudy), Christian Tolkien miał problemy z płatnościami w czasie, gdy zaczęły się "plagi pruskie", a jego synowie uciekli do Holandii i Anglii, czyli od roku 1771. Już nigdy nie było regularnych wpłat. Wpłaty ustały w roku 1787. Wiemy, że w 1788 spadkobiercą domu został zięć, Johann Carl Bergmann.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz